Hoe wordt de ecologische voetafdruk bepaald?
Als je in een groot huis met een grote tuin woont, is het duidelijk dat je veel ruimte gebruikt, maar denk ook aan de akkers die nodig zijn om jou van voedsel te voorzien, de wegen en sporen die worden aangelegd zodat je je verplaatsen kunt en de bossen die nodig zijn om uiteindelijk jouw boeken of meubels te kunnen produceren.
Om iemands ecologische voetafdruk vast te stellen, wordt dus gekeken naar ALLE vormen van consumptie.
Energiegebruik wordt omgezet in in een maat voor ruimte consumptie door te berekenen hoeveel bos voor hout nodig zou zijn als alle energie uit de verbranding van hout zou komen òf door te berekenen hoeveel bosoppervlakte er nodig is om alle geproduceerde koolstofdioxide op te nemen. Beide methoden leveren ongeveer dezelfde uitkomst op, waaruit blijkt dat de gevonden getallen redelijk betrouwbaar zijn. Wanneer wind- of zonne-energie wordt gebruikt, hoeft alleen de productie van de gebruikte materialen te worden berekend.
Bij de berekening van de voetafdruk, waarbij alle energie- en materiaal stromen worden meegerekend is bijvoorbeeld te zien dat consumptie van tomaten in de winter een grote voetafdruk geeft: de kas waarin ze groeien is weliswaar klein, maar de hoeveelheid benodigde energie is veel groter dan wanneer de planten in de zomer op het veld worden geteeld. En als ze uit verre warme landen komen betekent het transport naar Nederland een zeer grote voetafdruk.
Het gebruik van de fiets in plaats van de auto, het eten van groenten en fruit uit eigen omgeving en seizoen, het doorbrengen van vakanties in Nederland of omgeving in plaats van in verre warme landen, het gebruik van windenergie en hergebruikbare materialen zijn stuk voor stuk manieren om de ecologische voetafdruk te verkleinen.
Een snelle manier om gobaal de persoonlijke voetafdruk te bepalen is te vinden op www.voetenbank.nl